Het internet is gebaseerd op een combinatie van TCP/IP-protocollen en bestaat in feite uit miljoenen servers en computers die met elkaar zijn verbonden via een kabel- en draadloos netwerk.
Het internet heeft geen enkele thuisbasis en controlecentrum; de segmenten ervan zijn over de hele wereld verspreid, voornamelijk in ontwikkelde, beschaafde landen. Volgens de laatste gegevens gebruiken in 2023 ruim 5,16 miljard mensen het internet, wat neerkomt op meer dan 50% van de wereldbevolking.
Typen internetverbinding
Alle bestaande opties voor verbinding met internet kunnen in twee groepen worden verdeeld: bekabelde en draadloze verbindingen. Tot de eerste behoren dus telefoondraden, twisted pairs, coaxkabels en glasvezelkabels, en tot de laatste behoren radiocommunicatie, wifi, satelliet- en mobiel internet.
Bekabelde verbindingen
De hoogste gegevensoverdrachtsnelheid wordt geleverd door bekabelde verbindingen, wanneer servers/computers rechtstreeks met elkaar zijn verbonden: zonder het gebruik van radiofrequenties die op de een of andere manier worden gebruikt in alle soorten draadloze communicatie. Bekabelde verbindingsmethoden zijn onder meer:
- Inbelverbinding of inbeltoegang. Dit gebeurt via telefoonlijnen, met een gegevensoverdrachtsnelheid van niet meer dan 60 kilobits per seconde. Op dit moment is het verouderd, maar het wordt nog steeds gebruikt in afgelegen nederzettingen waar geen mogelijkheid bestaat om volwaardig snel internet te gebruiken.
- Assymetrische digitale abonneelijn (ADSL). Een verbeterde versie van inbelverbinding die een brug slaat tussen inbel- en FTTB-technologie. Voor de werking heb je een telefoonkabel, een modem en een splitter nodig. De snelheid van het ontvangen van gegevens via ADSL bereikt 24 megabits per seconde, maar de verzendsnelheid is veel lager, wat kan worden toegeschreven aan de belangrijkste nadelen van deze technologie.
- DOCSIS. Verzendt en ontvangt gegevens via een TV/coaxkabel. Momenteel wordt het ook praktisch niet gebruikt, met uitzondering van afgelegen dorpen en stedelijke buitenwijken. De snelheid van zo’n internet bereikt 42 megabit per seconde en neemt merkbaar af tijdens het kijken naar digitale tv. DOCSIS vereist toegang tot een tv-kabel en een speciaal modem.
- FTTB. Tegenwoordig is het meest voorkomende type verbinding via glasvezelkabel. De internetsnelheid bereikt 1 gigabit per seconde, met de mogelijkheid van extra aansluiting van telefoniediensten en digitale tv.
- GPON. Het snelste, maar tot nu toe weinig voorkomende type verbinding via glasvezelkabel. Voor de werking ervan heeft u een speciaal ONT-modem nodig en een kabel die rechtstreeks naar het appartement / huis van de gebruiker wordt gelegd (zonder schakelaar). De GPON-snelheid bereikt 2,5 gigabit per seconde en de ping is bijna nul.
Draadloze verbindingen
Wat betreft de draadloze verbindingen die beschikbaar zijn voor gebruikers, zullen we hiernaar verwijzen:
- Wi-Fi. Werkt tot op 300 meter afstand, met de mogelijkheid om laptops, smartphones, tablets en randapparatuur (zoals printers) aan te sluiten die zijn uitgerust met Wi-Fi-modules.
- Mobiel internet. Het wordt geleverd via zendmasten en vereist een vooruitbetaling voor een servicepakket. Het werkt vele malen langzamer dan Wi-Fi, maar met bijna 100% dekking in grote nederzettingen en daarbuiten (waar er 3G-, 4G- en 5G-torens zijn).
- Satellietinternet. Kan in het veld werken, waar er geen Wi-Fi-vertalers en zendmasten zijn. Maar het vereist dure apparatuur en heeft de hoogste ping - tot 250 milliseconden.
Er is ook een internetradio die werkt tot 50 kilometer van de signaalbron van de ISP. De gegevens worden via de radio verzonden en opgepikt door een antenne die op een heuvel of op het dak van een gebouw is geplaatst. Dit is een vrij dure verbindingsoptie, die alleen als laatste redmiddel wordt gebruikt.
Welke internetsnelheid heb je echt nodig
De regel 'hoe meer hoe beter' werkt hier niet helemaal, want voor elke extra 50-100 megabit per seconde moet je veel betalen, soms vele malen.
Daarom is het belangrijk om een middenweg te vinden die bij u past. Bijvoorbeeld:
- 2 Mbps is genoeg om 480p SD-video te bekijken.
- 5 Mbps is genoeg om 720p HD-video te bekijken.
- 10 Mbps is voldoende om Full-HD-video in 1080p te bekijken.
- 30 Mbps is voldoende om Ultra-HD-video in 2160p te bekijken.
Aangezien de meeste providers een internetsnelheid thuis bieden van 50 megabit per seconde, is dit ruim voldoende voor de behoeften van meerdere personen (gezin), en ruim voldoende voor één persoon. Hogere snelheden zijn alleen nodig voor specialisten die met grote data-arrays werken of streaming video in 4K-formaat uitzenden.